Hachiko monogatari (1987) - Seijiro Koyama

Sahibi Prof. Shujiro Ueno'ya ( Tatsuya Nakadai) hergün işe gittiği Tokyo Metrosu Shibuya istasyonuna kadar eşik eden ve dönüş treni saatinde kendisini istasyonda bekleyen HACHİKO'nun gerçek yaşamdan alınma öyküsü.. Bir yıl süren bu uğurlama-karşılama ritüelinden sonra bir akşam metrodan çıkmadı profesör. Haçiko gözleri metronun kapısında gece boyunca bekledi. Bir sonraki akşam yine yoktu profesör. Üçüncü akşam metrodan yine çıkmadı. Üniversite'de kalp krizi geçirip ölmüştü profesör...

Hachko her akşam sahibini metrodan çıkar diye inatla bekledi. Haftalar, aylar boyunca her akşam tokyo metrosunun Shibuya istasyonu'nun kapısına gitti. Hachiko tam 10 yıl boyunca sahibinin gelmesini bekledi. 12 yaşındayken metronun kapısında öldü.... Bir köpeğin öyküsü ama aynı zamanda dostluğun, arkadaşlığın ve vefanın öyküsü... Bugün Tokyo Shibuya istasyonuna gittiğinizde kapısında "akita" cinsi bir köpek heykeli görürsünüz... BU heykel sahibinin ölümünden sonra 10 yıl boyunca O'nu hergün aynı saatlerde bekleyen Hachko'nun heykelidir...

Hachiko'nun öyküsü 1987 yılında Japon yönetmen Seijirô Kôyama tarafından beyazperdeye aktarıldı. Çekim tekniği ve görüntüleri harika ve gerçekçi. Başrolde Akira Kurosawa'nın gözdesi, Kagemusha ve Ran filmlerinin başrol oyuncusu Tatsuya Nakadai'nin oyun gücü ve duygularını yansıtma biçimi ve dozu mükemmel...

Öykü, 2009 yılında Hollywood prodüksiyonu kapsamında yeniden filme alındı... Tüm yeni sinema tekniklerine karşın sonuç bana göre tam bir fiyasko...Başrol oyuncusu Richard Gere'in filmin çoğu yerinde ifadesiz, bazı yerlerinde abartılı mimik ve hareketleri tam bir başarısızlık örneği...Zaten kendisiyle yıldızımız hiçbir zaman barışmamıştır, ama bu 2009 "imitasyon" film tuz-biber misali... Ya da tuz-biber bile değil, daha yavan...

https://www.facebook.com/groups/285196264847327/permalink/438743049492647/