The Commitments / Gençlik Ateşi (1991) - Alan Parker
Yeni
kurulan müzik grubunun üyeleri, genç menajerlerine “soul” müziği için
“biraz beyaz” olduklarını söylediklerinde Jimmy onlara, İrlanda’nın
Avrupa’nın siyahı, kendilerininse İrlanda’nın siyahı olduklarını
anlatır. Ona göre yapabilecekleri tek müzik
soul’dur; duygusal, heyecanlı, öfkeli soul. Rock’n roll’da, -Jimmy’nin
“caz müzikle mastürbasyondur” biçiminde tanımladığı- cazda, ya da ağdalı
aşk şarkılarında olmayan bir şeyler vardır soul’da; İrlandalı gençlerin
yaşadıkları acıları, baskıları, özgür olma isteklerini, kavgalarını ve
cinsel arzularını anlatabilecek tek müzik soul olabilir… Jimmy’ye göre
bu genç grubun başarılı olabilmesi için üç koşul vardır: Soul yapmak,
siyah olmak ve gurur duymak…
Öfkeli
İngiliz yönetmen Alan Parker, son filmi “Gençlik Ateşi”nde üne ulaşmaya
çalışan gençlerden kurulu bir müzik grubunun başarılı olabilmesi için
bu üç koşulun ötesinde bir şeyler gerektiğini anlatıyor. Ülkemizde “Come
See the Paradise-Gel Cenneti Gör”,“Mississippi Burning-Mississippi
Yanıyor”, “The Wall-Duvar”, “Angel Heart-Şeytan Çıkmazı” ve “Birdy” ile
tanınan, ünlü “Midnight Express-Geceyarısı Ekspresi”nin yönetmeni Parker
bu kez farklı bir yapıta imzasını atıyor. “The Commitments” daha küçük
çaplı, daha sevimli bir öykü. “Geceyarısı Ekspresi” ya da “Mississippi
Yanıyor” kadar sert değil öyküsü; toplumcu yanı ise bu filmlere göre
daha bir törpülenmiş. Parker bu kez sorunları anlatmak için daha dolaylı
bir anlatımı seçiyor.
“The
Commitments” tüm sinemasal özellikleri bir yana, Parker’ın yumuşak
yaklaşımı ile dikkati çekiyor. Toplumcu gerçekçiliğin sığlığından,
örneğin bir Costa-Gavras sinemasının özelliklerinden uzak, öyküsünü daha
insancıl bir potada eritmeyi başaran filmlerden “The Commitments”. Bu
özelliğiyle de hırçın Parker’ın sert anlatımlı filmlerinden çok, bir
“Field of Dreams-Düşler Tarlası”na, bir “Stanno Tutti Bene-Herkesin
Keyfi Yerinde”ye daha yakın. Kuşkusuz ki bu özelliği filmin eleştirel
yanını zayıflatmıyor, Parker -Jimmy’nin deyişiyle- “diğer serserilerden
farklı olduklarını göstermek, seslerini duyurmak” için müzik yapan 12
gencin sorunlarını ve umutlarını başarıyla dile getiriyor. Ama bu kez
daha incelikli, daha insancıl bir yolla. Filmi örneğin “Mississippi
Yanıyor”dan daha farklı kılan ve örneğin bir “Birdy”nin insancıllığına
yaklaştıran da bu özelliği.
Diğer
yönleriyle de başarılı bir film “The Commitments”. 2 oyuncu ve 10
müzisyenden oluşan 12 gencin inanılmaz başarısı filmin dikkat çeken
yönlerinden. Parker takım çalışmasının görkemli bir örneğini veriyor
filmiyle. İyi işlenmiş senaryosu, akıcı anlatımı, işlevsel görüntüleri
ve vurucu finaliyle de hiç aksamayan film, özellikle konser sahneleriyle
etkileyici.
Zaten
müzik filmin önemli bir öğesi, hatta ana karakteri. Filmi izlediğinizde
yapıtın, “yaşamı anlatan” soul müziğin mücadelesini sergilediğini
düşünebilirsiniz. Bu filmde soul, mega-medyaların şişirdiği yapay müzik
türlerinin arasından sıyrılmaya, gençliğe, tüm topluma kendini
anımsatmaya çalışıyor.
En
kısa tanımıyla “The Commitments” müzikle ilgisi bakımından rahatlıkla
bir “The Wall” ya da “The Doors”la boy ölçüşebilecek, görkemli bir müzik
ve sinema şöleni… Alan Parker bu filmiyle deneyimli yönetmenliğinde
ulaştığı ustalığı sergiliyor. Kaçırmayın…
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=10150920635553929&set=o.285196264847327&type=3&theater
Paylaştığım filmlere ait -facebook grubumuzdaki yorumları içeren- detay linkleri sadece "Cult Movies & Soundtracks" facebook grubuna üye olanlara aktiftir. Yorumları görebilmeniz için söz konusu gruba üye olmanız gerekmektedir. Facebook grubumuzdaki paylaşım tarihlerine sadık kalındığından zamanla ilave edilen filmler blogun en üstünde değil ait olduğu tarihte yer alacaktır. Film listesi başlığı altından güncellemeleri kontrol etmenizi öneririm.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder