Bir pazar filmi de benden...Daha önce Hasibe'nin tanıttığı ve benim dün izlediğim "Serçelerin Şarkısı" filmini yöneten Majid Majidi'den bir aşk filmi,hem de ne aşk...
Film, Sovyet İşgali'nden kaçıp İran'a göç eden bir kısım Afgan mültecinin yaşam mücadelesi üzerinden başlıyor kendini anlatmaya. Doğduğu toprakları göremeyen, anayurdunun havasını soluyamayan, o sentetik yabancılık duygusunu çehresinden atamayan Samsa'ların inşaatlarda çalışması ve burada gelişen hadiseler, kasvet dolu bir ruha bürüyor izleyiciyi. Muhabbetlerinden başka zenginliği olmayan bu garip insanların arasında toy bir İran delikanlısı vardır: Latif. Geçimsiz ve haylaz olan Latif'in, bir gün inşaata kendisinin yerine gelen ve işini elinden aldığı için kızgın olduğu Rahmet'in kız olduğunu farketmesiyle büyük kalp yolculuğu başlar. Rahmet, babası sakat olduğu için çalışamayan ve evinde çalışacak kimsenin olmamasından ötürü çalışmak zorunda olan, lakin Afgan mültecisi olduğu için inşaattan başka çalışacak yeri olmayan ve bu uğurda erkek kılığına girecek kadar çaresiz olan güzelimiz Baran'dır. Latif'i güzelleştirecek olan Baran...Uzaktan sevmenin, varlığıyla yetinebilmenin, aşkı haya ile sentezleyebilmenin fotoğrafıdır Latif. Gizli köşelerden, gizli kapılardan seyreder aşkını. Güzelliğini görüp dokunamanın hüznü değil, aşkına çamur bulaştırmamanın güvenidir Latif'in yüzüne yansıyan sonsuz ışıktaki sır...
Filmde ağırlıklı olarak bölgenin yaşamla bütünleştirdiği islami düşünüş hissettirilmektedir.Zaten genel mesajda kavuşmanın olmadığı ve/veya olmaması gerektiği,asıl aşkın ilahi olduğu yönündedir.Bu kısım izlenirken gözardı edilir ya da edilmez ama bence film oldukça başarılı,sıkılmadan izleyeceğiniz bir film,tavsiye ederim...
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=10150953006098929&set=o.285196264847327&type=3&theater
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder