Eşine az rastlanır kalitede bir film.Kara mizah ve dekorlar bu kadar başarılı olabilirdi ancak.Jeunet'in bir diğer şaheseri Amelie kadar puanı yok belki ama ondan kat kat daha iyi olmasına rağmen hak ettiği popülariteye malesef sahip değil.izledikten sonra arşivlik olduğuna karar vereceksiniz zaten iyi seyirler.
Biletsiz'den ;
“post apokaliptik sürrealist kara komedi” gibi bir etiket ile ifade
edilen bir filmin normal bir film olmasını kimse beklemez. Marc Caro’nun
artistik yeteneği, Jean Pierre Jeunet’nin müthiş mizansenleri ile
ikilinin elinden çıkan her iş gibi bunda da hayranlıkla seyredilecek
büyülü bir dünya ortaya çıkmış.
Savaş sonrasının Fransa’sına dokunan, belki de onu daha absürd bir paralel evrenin içine çekip pastel tonlar ile süsleyen bu metaforik film hem eğlendiren hem de bazı şeylere inceden dokundurmayı başaran bir çalışma. Otoriteyi bir kasapla, parayı kasabın kontrolündeki etle ve otoriteye biat eden halkı kasabın sahibi olduğu apartmanın kiracıları ile anlatmayı tercih ediyor. Film hem bu anlam zenginliği ile hem de her sahnenin titizlikle planlandığını açıkça gösteren görselliği ile seyirciyi yakalıyor. Bunda elbette karakterlerin çok büyük payı var.
Jeunet ile Caro’nun karakter yaratımına dair bazı rivayetler vardır. İlk önce karakterleri yarattıklarını, bunları bir kavanoza atıp kavanozun içinden karakter çektiklerini söylerler. Gerçekten de bu ikilinin karakterleri herhangi bir hikayeye karakter olabilecek kadar iyi tasarlanmış karakterlerdir… İntihar etmek için fantastik metotlar tercih eden ama bir türlü emeline ulaşamayan Aurore ve güngörmüş kocası Robert… Absürd bir Romeo Juliette olan yeni kiracı illüzyonist Louison ile kasabın kızı Julie… Bodrumda yaşayıp kurbağa besleyen yaşlı kurbağa adam… İyi niyetli, şehvetli komşu matmazel Plusse… Aurore’nin intihar sesi olan adam ve ev arkadaşı… Yerin altında yaşayan ve et yemeyen troglodistler… Bütün bu acayipliği umursamadan eğlenen iki çocuk… Yaratılan mikrokozmosu destekleyen hepsi birbirinden güzel karakterler ikilinin karakter yaratımındaki maharetini açıkça göstermekte.
Karakterleri, görselliği, kendine has atmosferi ile çok esaslı bir film Delicatessen. İnsanların böyle şeyler hayal edebilmesi çok güzel bir şey; bir de bunu film yaptıklarında her şey bir Amelie filmi tadında oluyor, hayranlıkla dolu bir gülümsemeyi konduruyor o yüze, sonra aptal aptal sırıyorsunuz bütün gün.
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=10150998684728929&set=o.285196264847327&type=1&theater
Savaş sonrasının Fransa’sına dokunan, belki de onu daha absürd bir paralel evrenin içine çekip pastel tonlar ile süsleyen bu metaforik film hem eğlendiren hem de bazı şeylere inceden dokundurmayı başaran bir çalışma. Otoriteyi bir kasapla, parayı kasabın kontrolündeki etle ve otoriteye biat eden halkı kasabın sahibi olduğu apartmanın kiracıları ile anlatmayı tercih ediyor. Film hem bu anlam zenginliği ile hem de her sahnenin titizlikle planlandığını açıkça gösteren görselliği ile seyirciyi yakalıyor. Bunda elbette karakterlerin çok büyük payı var.
Jeunet ile Caro’nun karakter yaratımına dair bazı rivayetler vardır. İlk önce karakterleri yarattıklarını, bunları bir kavanoza atıp kavanozun içinden karakter çektiklerini söylerler. Gerçekten de bu ikilinin karakterleri herhangi bir hikayeye karakter olabilecek kadar iyi tasarlanmış karakterlerdir… İntihar etmek için fantastik metotlar tercih eden ama bir türlü emeline ulaşamayan Aurore ve güngörmüş kocası Robert… Absürd bir Romeo Juliette olan yeni kiracı illüzyonist Louison ile kasabın kızı Julie… Bodrumda yaşayıp kurbağa besleyen yaşlı kurbağa adam… İyi niyetli, şehvetli komşu matmazel Plusse… Aurore’nin intihar sesi olan adam ve ev arkadaşı… Yerin altında yaşayan ve et yemeyen troglodistler… Bütün bu acayipliği umursamadan eğlenen iki çocuk… Yaratılan mikrokozmosu destekleyen hepsi birbirinden güzel karakterler ikilinin karakter yaratımındaki maharetini açıkça göstermekte.
Karakterleri, görselliği, kendine has atmosferi ile çok esaslı bir film Delicatessen. İnsanların böyle şeyler hayal edebilmesi çok güzel bir şey; bir de bunu film yaptıklarında her şey bir Amelie filmi tadında oluyor, hayranlıkla dolu bir gülümsemeyi konduruyor o yüze, sonra aptal aptal sırıyorsunuz bütün gün.
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=10150998684728929&set=o.285196264847327&type=1&theater
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder